Pollensa (katal. Pollença) − miasto w Hiszpanii, na wyspie Majorka. Zamieszkane przez ok. 9 tys. osób.
Pollensa znajduje się na północnej części wyspy. Centrum miasta charakteryzuje się nieregularnie biegnącymi uliczkami.Tworzącymi labirynty, przypominającymi mauretańską medynę. Większość domów jest surowych i nieprzystępnych. Jest to pozostałość z XVII i XVIII wieku. Szczególną urodą odznaczają się liczne balustrady balkonowe. Na Plaça d` Almoina stoi symbol miasta: El Gallo. Kogut usytuowany na fontannie o tej samej nazwie. Fresk na ścianie jednego z domów upamiętnia Sant Vicente Ferrera, dominikanina, który w XVII w. rozdawał na Majorce jałmużny oraz występował z gniewnymi kazaniami przeciwko heretykom i Żydom. Nieco dalej na północ, usytuowany jest kościół Monti.sión z 1667r. Pollensa umiejscowiona jest przy paśmie gór Sierra de Tramuntana, ok. 7 km od brzegu morza. Nad którym ulokowany jest port w miejscowości Puerto Pollensa. Miasto graniczy z miejscowościami Campanent, Escorca, Sa Pobla i Alcudia. W łagodnym klimacie śródziemnomorskim temperatura zimą nie spada poniżej 7 stopni. Na głównym placu Plaza Major znajduje się zbudowany przez templariuszy Kościół Nostra Senyora dels Àngels. Nieopodal znajduje się Calvaria - wzgórze z kapliczką, na które prowadzi 365 schodów. W Wielki Piątek odgrywane jest tu przedstawienie Drogi Krzyżowej. Na północy dobrze zachowany most z czasów rzymskich. W mieście znajdują się też dwa muzea oraz pracownia ceramiki.
Miasto zostało założone w XIII w. p.n.e. ok. 6 km od wybrzeża. W celu ochrony przed najazdami ze strony piratów. W Pollensa jak i na całej wyspie rozwijała się kultura tajolocka - od talajotów, czyli kamiennych wież w kształcie stożka wznoszonych od 1300 r. p.n.e. Wyspę odwiedzali Grecy, Fenicjanie i Kartagińczycy. W 123 r. p.n.e w Pollensa jak i na całej Majorce osiedlili się Rzymianie, o czym świadczą ślady osadnictwa w miasteczku. Ich wpływ na rozwój miasteczka był znaczący. Wprowadzili uprawę winorośli, drzew oliwnych i zboża. Założyli miasta, zbudowali fortyfikacje i drogi, które pokrywają się z dzisiejszymi drogami. Rzymianie zbudowali most – Pont Roma. Łączący brzegi strumienia San Jordi, którego korytem płynie woda po obfitych opadach w górach. W przeszłości wchodził w skład sieci dróg zbudowanych przez Rzymian. Kilometr na północ od mostu na prywatnym terenie zachowały się fragmenty akweduktu służącego do transportowania wody z górskiego źródła do rzymskiej Pollentii (obecnie Alcúdia). Następnie w roku 425 pojawili się Wandalowie, a po nich Bizantyjczycy, którzy wznieśli na wyspę pierwsze kościoły na samym końcu pojawili się i wikingowie. W 1229 r. odebrał Majorkę muzułmanom król aragoński Jakub I Zdobywca. Podczas rządów obecnego króla miasto zbudowało surowy kościół na głównym placu - Nostra Senyora dels Àngels .Ataki pirackie były dość powszechne na wyspie. W XVI w. ludność, aby uniknąć rabunków, budowała miasta i wsie w głębi lądu. Z dala od portów co widać po strukturze miasta Pollensa. Najsłynniejszym z najazdów piratów był najazd z roku 1550. Wtedy w Pollensa jeden z mieszkańców, Joan Mas, zebrał małą grupę obywateli, którzy walczyli z piratami. Zwycięstwo nad nimi obchodzone jest co roku 2 sierpnia. Podczas obchodów odtwarzana jest zwycięska bitwa.
